سپاس فراوان بهار آريايي را که با همراهي نوروز زندگي را زندگي معنا مي کند و در آستانه جشن نوروز جوشش مي آفريند و تن ها را بر مي انگيزد تا نو شوند و نو بکارند و برانگيزانند. همانگونه که نياکانمان در اين سرزمين بختيار يادداري و نيکو داري را بويژه در نوروز بر طاقچه توجه ميگذاشتند، ما نيز در اين بازه و با پاسداشت و نمايش يادداشت رنجهاي پزشکان، پرستاران، راهبانان، مرزبانان و شهربانان و گارگران و کشاورزان هنرمندان و صنعتگران و همچنين مادران و پدران و همسران، اين جنبش کيهاني و جشن زندگاني را به همه ايرانيان شادباش مي گويم با اين اميد که گام پراميد تر و شاد تر بر پوسته نوين اين زمين بردارند.
ميدانم سفره نوروز نه فقط در تهران و شيراز و کرمان که در کابل و لاهور و جاسک و آيادان و تبريز و کرمانشاه و نينوا و سمرقند و دوشنبه و عشق آباد و نخجوان و باکو و قونيه و مرو و بخارا نيز گسترده شده است و هموطنان مان در اين پهنه آريايي نوسازي گيتي را به تماشا مي نشينند و زمزمه نياکان مشترکمان را در جان خود احساس مي کنند.
سمرقند و سغد سين هاي مهجور هفت سين آرياييان هستند که اميد دارم پس از فصل سرما و با آمدن بهار آريايي که عطر آن چند ساليست به مشام مي رسد ديگر جفا بر آنها نشود و بر سين ستم چيرگي يابند.
از هموطنان خود در تاجيکستان و باکو و سليمانيه و هرات به شوند تلاش براي جلوگيري از گسست از سرزمين مادر و پيوست به آن سپاسگذارم و اميدوارم چند نوروز ديگر بدون اهريمنان اين سرزمين، نوروز جمشيد را به تکرار ببيند.
کاوه مرادي
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر